چگونه می توانم تمام لحظه هایی که چون سرو در مقابلم ایستادی و با شور عشقت مرا سیراب کردی جبران کنم جز اینکه بهترین درود ها و دعاهای خیرم را بدرقه راهت کنم . . .
معلم عزیزم روزت مبارک که جهانی از نورت مبارک گشته است.
چگونه می توانم تمام لحظه هایی که چون سرو در مقابلم ایستادی و با شور عشقت مرا سیراب کردی جبران کنم جز اینکه بهترین درود ها و دعاهای خیرم را بدرقه راهت کنم . . .
معلم عزیزم روزت مبارک که جهانی از نورت مبارک گشته است.
ای کاش روز 13 بدر وجود نداشت با این فرهنگی که داریم !!! ارس سرزمین زیبایی هاست نه برای ما بلکه برای آیندگان هم هست این زیبایی ها مختص ما نیست انسان فقط و فقط مدیون یکدیگر در زمان حال نمی شود اگه ما انسانها انسانهای دیگر را لحاظ ننماییم ما هم مدیون آیندگان خواهیم شد پس در حفظ و نگهداری طبیعت بیش از این کوشا باشیم اما متاسفانه اکثریت مردم درختان بی زبان جنگل را برای درست کردن دو وعده غذا آتش میزند افسوس از اینکه میتوان بجای هر یک از درختان نهالی کاشت واین چنین ادامه می یابد که آیندگان حسرت جنگل و طبیعت را خواهند کشید خیلی ها بعد از اتمام پلاستیک ها و کلی آشغال از خود یادگاری در طبیعت می گذارند انگار در فرهنگ ایرانی جا گذاشتن زباله و آشغال نوعی هنر شده و خلاقیت همه در این زمینه خیلی بالاست.
گاهی اوقات که به تنهایی ام می اندیشم دلم می گیرد و ضربان قلبم تند می
شودبغضی راه گلویم را می بندد چشمانم تب می کنددر این هنگام به ناگاه
این واژه خیس و بارانی به یادم می افتدو بارها با خودم تکرار می کنم کسی
هست در گوشه ای از دلش به اندازه ای سر سوزن جا دارم او با من
است گویی از حجم تنهایی ام کم می شود.
خواب میشوم از این همه آغوش خدا
و گره میزنم عشق را به گیسوی شب اش
مست خواهم شد اگر او بکشد ناز مرا
وخریدارانه بخواهد همه آواز مرا
ودر آن وقتی که مرا میخواند
دیوانه ی دستان خدا می شوم
می روم تا خود صبح .........
ارس سرزمینی که با وجود تاریخ کهن که بر سینه اش حک شده به خاطر بی توجهی مسئولین بی مسئول به باد فراموشی رفته است .
آیا سهم ما از این منطقه فقط غرق شدن جوانان ما ست که هر ساله تعدادی جوان بخاطر نبود حتی سایه ای از امکانات شغلی ورفاهی بخت خویش را با مرگ خودشان خود ازمایی می کنند.
هیچ مسئولی آه و فریاد جوانان غرق شده را نمیشنود
هیچ مسئولی داد و فریاد درختان جنگل که هر روز و هرسال خشکیده می شوند را نمیشنود
وای بر ما که شاید آه ارس .....